آرزویم این است

نرود اشک در چشم تو هرگز ، مگر از شوق زیاد

نرود لبخند از عمق نگاهت هرگز

و به اندازه هر روز تو عاشق باشی

عاشق آنکه تو را میخواهد

و به لبخند تو از خویش رها می گردد

و تو را دوست بدارد به همان اندازه

که دلت میخواهد

دلم را شکستی برو  ولی نه به آن دور ها

همین دورو برها بمان که گاهی ببینم تورا

                   به جز تو خودتو بگو دلم را به کی داده ام؟

                   چه پیش آمده واقعا که از چشمت افتاده ام؟

                                        اگر بادبادک شدم نخ من به دست تو بود

                                        همین که تو میخواستی به سویت می آمد فرود

                                                                     تو الان کجا رفته ای؟بیا شعر من را بخوان

                                                                     ببین من چه خوبم بیا نرو در دل من بمان

                                                                                              چه شد بوته غصه را درون دلم کاشتی؟

                                                                                               من الان چه باید کنم که با من شوی آشتی؟

و ای خالی از احساس
ای تو که با غرورت خرمن احساسم را اتش زدی
با تو هستم ای شبه انسان
تویی که چمنزار سبز زندگی را بیابان کردی
تویی که از کاه مشکلاتمان کوه ساختی
کوهی که رفتن به قله خوشبختی را
برایم همچو درک وجود تو سخت می کند
کمی مهربان شو
تا اوج خوشبختی را در کنار هم حس کنیم

سروده شده توسط شمیم حیدری